Van het jaar 1780 tot het jaar 1789 werd Louis Antoine en zijn broer Karel Ferdinand opgevoed door hun gouverneur Armand-Louis de Sérent, markies van Sérent. De broers werden opgevoed op het kasteel van Beauregard, niet ver van Versailles. Tijdens de Franse Revolutie werd zijn oom, Lodewijk XVI samen met zijn vrouw Marie Antoinette afgezet en geëxecuteerd. In het jaar 1789, bij het begin van de revolutie, vluchtte Louis Antoine met zijn familie naar het buitenland, naar achtereenvolgens Turijn, Duitsland en Engeland.
In juni 1795 riep zijn oom, de graaf van Provence, zichzelf uit tot koning Lodewijk XVIII. Later in het jaar leidde de 20-jarige Louis Antoine een mislukte royalistische opstand in de Vendée. In het jaar 1797 voegde hij zich bij zijn broer en oom in het Vorstendom Brunswijk in de hoop om bij het Oostenrijkse leger te gaan. De Oostenrijkse nederlaag door Frankrijk verplichtte hen te vluchten en ze vonden onderdak in Mittau, Koerland, onder de bescherming van tsaar Paul I van Rusland.
Tijdens de Franse Revolutie leefde de dynastie van de Bourbons, waartoe Louis Antoine behoorde, in ballingschap, afwachtend tot het herstel van de monarchie in hun voordeel. De leider van de dynastie, de titulaire Lodewijk XVIII regelde in 1799 het huwelijk tussen Louis Antoine en Marie Thérèse, de dochter van Lodewijk XVI en Marie Antoinette.
Louis Antoine en Marie Thérèse kregen samen geen kinderen.
